مقایسه ی تاب آوری، مقابله با استرس و فاجعه سازی درد در بیماران مبتلا به سرطان وافراد عادی

زمینه و هدف: افراد با توجه به تفاوت­های فردی واکنش­های متفاوتی نسبت به سرطان نشان می­دهند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر مقایسه ی بیماران مبتلا به سرطان و افراد عادی از نظر تاب آوری، مقابله با استرس و فاجعه سازی درد می­باشد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع علی- مقایسه­ای می­باشد. جامعه پژوهش تمامی بیماران مبتلا به سرطان یکی از بیمارستانهای شیراز بودند که برای شیمی درمانی مراجعه کرده بودند. از این جامعه نمونه­ای شامل 60 بیمار انتخاب شدند. از همراهان بیماران سرطانی نیز بعنوان نمونه سالم، 61 نفر انتخاب شدند. آنها پرسشنامه های مقیاس تاب آوری (cd-ris) کونور و دیویدسون (2003)، پرسشنامه مقابله با موقعیت­های فشارزا (ciss) اندلر و پارکر (1995) و مقیاس فاجعه سازی درد (pcs) سالیوان و همکاران (1995) پر کردند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس چند متغیری با نرم افزار spss 22 استفاده شد. یافته­ها: تحلیل یافته ها نشان داد که بین دو گروه سالم و بیمار در تمامی خرده مقیاس­ها به جز کنترل، تاثیرات معنوی و راهبرد مقابله اجتنابی تفاوت معنی دار وجود دارد و بین دو جنس مرد و زن هیچ تفاوت معنی داری در خرده مقیاس­ها یافت نشد. نتیجه­گیری: براساس یافته­های پژوهش می­توان نتیجه گرفت که بیماری سرطان منجر به ایجاد تفاوت بین دو گروه سالم و بیمار از نظر تاب آوری، مقابله با استرس و فاجعه­سازی درد می­گردد. بنابراین تدوین یک برنامه جامع مراقبتی در بیماران سرطانی با تقویت تاب آوری و بهبود راهبرد­های مقابله با استرس با کمک به کاهش فاجعه­سازی درد پیشنهاد می­گردد.